W wielu domach na początku grudnia zaczynają pojawiać się świąteczne akcenty.
Wczoraj korzystając z okazji, że Bąbel już smacznie spał. Uszyłam pierwszą z planowanej serii poduszek - choinek:).
Cały "las iglasty" miał się pojawić na naszej kanapie, ale odwiedzili nas moi rodzice i pierwszą poduszkę zakosiła mama.
Zatem produkcja lasu znowu znalazła się w punkcie zero. Przynajmniej wiem, że się podoba ;).

Kiedy zgłaszałam maskotkę (klik) na konkurs/akcję charytatywną musiałam ją nazwać. Dałam jej na imię Filemona. 

Od rana wybieram się z Tosią po świąteczne zakupy. Chciałam jeszcze zrobić parę rzeczy przed wyjściem z domu, więc zadecydowałam, że ostatecznie po jej porannej drzemce, ok. 11:30 będzie najlepsza pora. No i czekam i czekam.
Normalnie moja córcia śpi 15 min., a dzisiaj już prawie 1,5h.

No nic, dzielna mama uczy się wykorzystywać czas śpiącego dziecka i w tym czasie pisze sobie posta :)...

Pewna sympatyczna Paulina poprosiła mnie o etui na jej tableta. 15 maili później jest :).






PS. Post skończyłam już z Bąblem na kolanach :).
Miłego dnia

Tosia nie śpi jeszcze na poduszce. Za to śpi pod poduszką ;).

Kiedy Szefowa się budzi, a jest najedzona i ogółem zadowolona to nie płacze tylko leży spokojnie i ćwiczy brzuszki :) - to znaczy macha nóżkami sprawiając, że powoli, powoli przesuwa całe ciało do góry.
Już 2 razy zobaczyłam ją z głową dotykającą wezgłowie łóżka. No i tak u matuli ... w głowie pojawiają się myśli "oj biedulka", "na pewno jej niewygodnie", "muszę jej tam wcisnąć jakąś poduszkę.".
Tak uszyłam chmurkę.






Znacie tą kołysankę?! Jeżeli ktoś nie zna, a chce posłuchać zapraszam tutaj.

Jakiś czas temu Pan Piotr z Atelier Ostaszewska zaprosił mnie do konkursu szyciowego. Miałam uszyć maskotkę w sukience ślubnej, która po zakończeniu konkursu zostanie zlicytowana, a cały dochód ma zostać przekazany na rzecz fundacji Pani Ewy Błaszyk - Akogo?

Nie lubię, oj nie lubię... Sprzątać - nie lubię.

Uszyłam etui na Kindla dla mojej kuzynki - Marty. Najwidoczniej trwało to tyle, że czytnik już wymiękał ;).

Wszystkich miłośników rękodzieła zapraszam do przeglądnięcia grudniowego wydania Mojego Mieszkania. Jest tam kiermasz świąteczny z różnymi cudeńkami.
Miło mi, że między nimi śpi sobie spokojnie mój kotek (klik) :).

Zwariować można.
Ponieważ na razie Tosia nie ma własnego pokoju, w ciągu dnia nasz pokój dzienny zamienia się w jej bawialnie, jadalnie i czasami drzemkarnie, nie tracąc nic a nic z funkcji naszego salonu:). Dlatego chwilami bywa ciężko, tu klocek, tam książeczka, a tu coś grającego... nie można bezpiecznie stopy czy też pupy usadowić ;). Zwariować można.

.... ale, ale.... kiedy Tosia idzie spać, Tosi zabawki też idą spać. A duży pokój ma się stać bezpieczny dla rodziców :).

Co z nimi robimy?! Oczywiście ładujemy do jednego pudła i odkładamy "do jutra".

Kilka wieczorów pod rząd pracowałam nad tym domkiem dla zabawek.
Jak Wam się podoba?

Opowiadałam Wam jakiś czas temu jaką wymyśliłam sobie tablice (klik) w mojej nazwijmy to szumnie "pracowni" ;). Niestety w dalszym ciągu nie mogę się pochwalić, że jest gotowa, ale zdecydowanie jestem o krok bliżej.